52-letni Paul Hagan, który mieszka w Kells (hrabstwo Meath) z żoną i dwójką dzieci, opowiedział gazecie Irish Mirror o tym, jak rozwiązano jego umowę z firmą po tym, gdy wziął chorobowe, aby rozpocząć chemioterapię. Mężczyzna, który rozpoczął pracę w październiku ubiegłego roku, powiedział, że poczuł się, jakby „został potrącony przez autobus”, gdy dostał list i e-mail potwierdzający jego zwolnienie. „Nigdy nie dostałem ostrzeżenia. Nie zrobiłem nic złego. Nie miałem wpływu na to, że zachorowałem na raka” – relacjonuje pan Hagan.
„Nie chciałem zachorować na raka. W zasadzie przysłali mi list, w którym napisali, że dla nich nie jestem chory, to był koniec. Firma zwolniła mnie, kiedy nie mogłem odzyskać zdrowia po chorobie. To jak zastrzelenie konia, który nie jest już do niczego potrzebny. Skoro potraktowali tak kogoś, kto walczy z rakiem, to jak traktują innych pracowników? Są absolutnie bez serca. Cała ta sytuacja tylko zwiększyła stres i napięcie w już stresującym scenariuszu. Nie mogłem się doczekać powrotu do pracy w styczniu, z całkowicie czystym „kontem” i do pewnego stopnia normalnym powrotem do życia. Ale oni postanowili się odwrócić i wbić gwóźdź do mojej trumny. Absolutnie hańbiące.”
U Paula, który obsługiwał trasę Mullingar do Dublina, w lutym zdiagnozowano raka jelita. W marcu przeszedł operację w szpitalu Mater w Dublinie w celu usunięcia raka. Ale pomimo udanej operacji, jego lekarze obawiali się, że choroba może wrócić, i dlatego też zdecydowano się na chemioterapię. Zaczął agresywny, sześciomiesięczny kurs chemii co dwa tygodnie. W liście z wypowiedzeniem z 18 lipca odnotowano, że Paul spotkał się z pracownikiem medycznym, którego zatrudniała firma i dostał zwolnienie lekarskie do grudnia.
W liście możemy przeczytać: „Ponieważ nie jesteś w stanie spełnić warunków umowy, umowa o pracę z Bus Eireann zostanie rozwiązana. Jeśli jednak masz zaświadczenie od własnego lekarza i będziemy mieć wolne miejsca, chętnie przyjmiemy Twoje podanie. W imieniu Bus Eireann życzę szybkiego powrotu do zdrowia.” Ustawa o Równości Zatrudnienia klasyfikuje diagnozę raka jako niepełnosprawność i wymaga od pracodawców podjęcia rozsądnych kroków, w celu dostosowania się do potrzeb pracowników cierpiących na tę chorobę.
Bus Eireann powiedział w oświadczeniu, że „nie komentuje poszczególnych przypadków i nie ma w tej chwili żadnych dalszych uwag”. Natomiast pan Hagan poprosił o pomoc związki zawodowe.
