Szpital uniwersytecki Mater w Dublinie przeprosił w Sądzie Najwyższym za niedociągnięcia w opiece i poradach udzielonych mężczyźnie, który później musiał mieć amputowaną nogę. Reprezentujący poszkodowanego Dr John O’Mahony, powiedział w sądzie, że u jego klienta wystąpiła poważna zakrzepica, która doprowadziła do amputacji lewej nogi powyżej kolana. Przeprosiny szpitala odczytano, gdy pan Dermot Harty, który pojawił się w sądzie na wózku inwalidzkim, rozstrzygnął sprawę przeciwko placówce na kwotę 810 000 euro.
Alan Sharp, dyrektor wykonawczy szpitala uniwersyteckiego Mater, w imieniu szpitala wyraził „szczere przeprosiny” za niepowodzenie w opiece i doradztwie udzielonym panu Harty’emu oraz „w związku z wynikającym z tego niepokojem, cierpieniem i traumą”, jakich doświadczył podczas leczenia: „Zdaję sobie sprawę z wielu wyzwań, przed którymi stanął pan w wyniku leczenia zapewnionego podczas pobytu w szpitalu Mater i nie lekceważę, jak trudne było to dla pana oraz rodziny” – powiedział pan Sharp.
Dermot Harty (lat 66) z Ballygall Parade, Finglas, Dublin, pozwał szpital w związku z niedostateczną opieką, która doprowadziła do tego, że konieczne było amputowanie kończyny. Mężczyzna pojawił się w placówce, narzekając na skurcze nogi. Przeszedł operację pomostowania tętnic na jednej nodze 14. stycznia 2016 roku i został zwolniony do domu 25. stycznia 2016 r. Proces w tej sprawie wykazał, że nie podjęto odpowiednich działań w odpowiednim czasie w odpowiedzi na znaczny spadek liczby płytek w badaniu krwi przed zwolnieniem ze szpitala.
Stwierdzono, że szpital powinien pobrać kolejną próbkę krwi i zapewnić odpowiednie leczenie po wykazaniu małej liczby trombocytów. Twierdzono, że była to stracona okazja do zdiagnozowania małopłytkowości wywołanej heparyną, a mężczyzna został wypisany ze szpitala. Jego stan pogorszył się do tego stopnia, że ostatecznie potrzebował amputacji nogi w okolicach kolana w lutym 2016 roku. Zatwierdzając ugodę w wysokości 810 000 euro, sędzia Kevin Cross powiedział, że cieszy się, iż sprawa została rozstrzygnięta, i życzył panu Harty’emu powodzenia na przyszłość.
